غزل عشق

اگر می بینیم پیرو علی و کسی که برای علی اشک می ریزد و کسی که محبت علی در قلبش موج می زندء سرنوشتش و سرنوشت جامعه اش دردناک استء
معلوم است که علی را نمی شناسد و تشیع را نمی فهمدءهرچند که ظاهرا شیعه باشد !!!

درد علی دو گونه است:

دردی که از ضربه ی ابن ملجم در فرق سرش احساس می کند

و درد دیگر...

دردی است که او را تنها در نیمه شب های خاموش به دل نخلستانهای اطراف مدینه کشانده...و به ناله درآورده است.ما تنها بر دردی می گرییم که از ابن ملجم در فرقش احساس می کند
اما این درد علی نیست
دردی که چنان روح بزرگی را به ناله آورده استءتنهایی استء که ما آن را نمی شناسیم
باید این درد را بشناسیم نه آن درد را
که علی درد شمشیر را احساس نمی کند
و ....ما
درد علی را احساس نمی کنیم !!!