لطفا از تمام مطالب دیدن فرمایید.
دلم گرفته ز تنهائی ای حبیب کجائی خوشا بحال تو کز قید و بند مهر رهائی بانتظار که ئی، دیده ندیده وفایم بعهد بسته که پائیده، چشم خسته چه پائی سپیده زد دگر ای شمع بزم غیر، خدا را سزد که مرغ شب آیید ببامم و تو نیائی چراغ محفل تاریک نیمه های شب من دو دیده دوخته دارم بدر، که کی ز درآئی گناه آینه بخت نیست چهره سیاهست کجائی ای مه تابان که گرد غم بزدائی نشان جای تو دارم، بکوی بی خبرانی بهر دلی که حرمخانه شد تو خانه خدائی چه نالی از غم تنهائی ای شکسته دل من همان خوشست که در خلوتی بسوز و نوائی معینی کرمانشاهی
تاریخ : یادداشت ثابت - شنبه 91/6/19 | 6:33 عصر | نویسنده : عارف | نظرات ()
لطفا از دیگر مطالب نیز دیدن فرمایید
