غزل عشق

در پس پرده بسی راز نهان می بینم

یکجهان عشق،در این کنج جهان می بینم

قصّه ای را که نگنجد به بیان می شنوم

حالتی را که نیاید به گمان می بینم

هستی از بس که درآمیخته با رنگ و فسون

دامن آلوده گنه،پیر و جوان می بینم

دیده گر باز کنم در دل صحرای وجود

توده ای خاک و جهان خفته در آن می بینم

هیچ در هیچ و شتابست بدنبال شتاب

آنچه در آینه گشت زمان می بینم

هر که در عالم خود گمشده یاری دارد!

عجبی نیست که عالم نگران می بینم

آنچه باقیست همان قصّه عشق است و جنون

غیر از این هر چه بود آب روان می بینم

بر لبم مهر سکوتست چه پرسی از عشق

فتنه عالمی از تیغ زبان می بینم

اولین شرط در این مرحله تسلیم و رضاست

حق همانست و همین به که همان می بینم

معینی کرمانشاهی